سیداشکان رزاق منش - دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی دانشگاه تهران
محمد سعادت سرشت - دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی دانشگاه تهران
محمدامیدعلی زرندی - دانشکده ژئودتیک دانشگاه هانوفر

از آنجا که بازه ی بسیار وسیعی از کاربردهای مدلسازی سه بعدینیاز به تولید دقیق. با کیفیت و مطابق با واقعیت اجسام دارد تا کنونروش های نوین در این زمینه» تولید مدل سه بعدی با استفاده ازتکنیک مبتنی بر رندرینگ عصبی بوده که به لطف پیشرفت های اخیردر شبکه های عصبی توانسته به نتایج شگرفی در نمایش و تولید مدلسه بعدی دست یابد. NeRF (میدان تابشی عصبی یانرف) و متدهای توسعه یافته ی آن در بسیاری از علومی که به بینایی ماشینمرتبط می شود به سرعت در حال رشد و جایگزین شدن روش های سنتی پیشین است. از اینرو لازم است متخصصان علم نقشه برداریوعلی الخصوص فتوگرامتری با سرعت بیشتری نسبت به استفاده از اینتکنیک در حوزه ی کاری خود اقدام به بهره برداری از آن کنند. اینمقاله قصد دارد با معرفی و مقایسه این رویکرد با روش مرسومMVS و بیان مزایا و کاستی های آن در مدلسازی سه بعدی قدمی دراین زمینه بردارد. از مهمترین جالش هایی که برای استفاده از این روش در کاربردهای موقعیت یابی مطرح است، تبدیل تصاویر تولیدشده به مش با کمترین افت کیفیت است.

نرف، مدلسازی سه بعدی، رندرینگ عصبی، فتوگرامتری، شبکه های عصبی، میدان نوری، متاشیپ