طلعت دیبا واجاری

مقدمه. بین­المللی کردن برنامه درسی (IOC) مفهومی جدید و در حال تحول است که به­طور ویژه از اوایل قرن بیست­ویکم در ادبیات برنامه درسی مورد توجه قرار گرفته است. علیرغم اهمیت و جایگاه چنین ایده­ای، برداشت­ها و تفسیرها از این واژه در بسیاری از ممالک به­ویژه ایران توام با ابهام، سردرگمی و عدم شفافیت است. مقاله حاضر در راستای بررسی این مفهوم در ادبیات برنامه درسی تلاش کرده تا برداشت های مختلف از این واژه و حدود و دامنه آنها را مفهوم­پردازی کرده و در این راستا ۳ برداشت متفاوت از IOC تحت عنوان بین­المللی کردن دروس و رشته­های دانشگاهی، بین­المللی کردن رشته مطالعات برنامه درسی و بین­المللی کردن حرفه برنامه درسی را شناسایی و معنی مولفه های آنها را معرفی کند.   نتیجه­گیری. توجه به توسعه دانش، مهارت و ارزش­های بین­المللی در برنامه­های موجود دانشگاه به­منظور افزایش سواد بین­المللی دانشجویان ضروری است و اشاعه برنامه­های درسی دانشگاهی به فراتر از مرزهای جغرافیایی و تجاری­سازی برنامه درسی و محصولات آن لازم به­نظر می­رسد.

Higher Education Curriculum, Curriculum Internationalizing, Curriculum Studies Internationalizing, Professional Curriculum Internationalization, Globalization, برنامه درسی آموزش عالی، بین المللی کردن برنامه درسی، بین المللی کردن مطالعات برنامه درسی، بین المللی کردن حرفه برنامه درسی، جهانی شدن