درنا محمدی نژاد - گروه آموزشی روان شناسی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
علی تهمتن - مربی، گروه آموزشی روان شناسی، گروه آموزشی عالی آپادانا، شیراز، ایران

با توجه به گسترش بیماری ویروسی کرونا در جهان، شاهد بروز مشکلات و چالش های جدی روانی و اجتماعی در جوامع بوده ایم و در این میان اضطراب کرونا از جمله مهم ترین چالش های روانی مرتبط با این ویروس شناخته می شود که در تحقیقات مختلف عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر نیز به پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس خودکنترلی شناختی در دانشجویان پرداخته شده است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه غیر انتفاعی آپادانا شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که از میان آن ها تعداد ۵۹ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش نیز شامل پرسشنامه اضطراب کرونا (CDAS) و پرسشنامه خودکنترلی شناختی گراسمیک و همکاران (۱۹۹۳) بود و تجزیه و تحلیل داده ها نیز در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که میان خودکنترلی شناختی با اضطراب کرونا رابطه منفی و معنی داری وجود دارد و خودکنترلی شناختی به تنهایی قادر است تا ۱۷ درصد از تغییرات اضطراب کرونا را در دانشجویان پیش بینی نماید.

اضطراب، اضطراب کرونا، خودکنترلی شناختی، کرونا ویروس.