زهرا شکوئی - کارشناسی ، روانشناسی، دانشگاه غیرانتفاعی زند، شیراز، ایران
سالم جعفری

پژوهش، با هدف مقایسه تاثیر روش درمان متمرکز بر شفقت، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب زنان مبتلا به ویتیلیگو انجام شد .جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان ۱۸تا۳۵ سال و مرکز مراقبت های پوستی رخ افسان، مرکز مراقبت های پوستی تالگو طوبی ،کلینیک سمر ،کلینیک کیمیا شهر شیراز بودند. این پژوهش در دو بخش کمی و کیفی انجام شد. به منظور این پژوهش ۹۰ نفر خانوم به صورت هدفمند انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. در بخش کمی، که با روش نیمه تجربی انجام شده بود، مداخله درمانی به مدت ۸ جلسه برای هر گروه آزمایش انجام گرفت و به گروه گواه هیچ آموزشی ارائه نشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه حالت وصفت اشپیل برگر بود که در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری(۹ ماهه)تکمیل شد و داده‎های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مرحله کیفی نتایج به دست آمده در این پژوهش با تجزیه و تحلیل اطالعات کسب شده نتایج این پژوهش نشان از وجود تفاوت معنادار در گروههای آزمایش در مقایسه با گروه گواه، در مرحله پس آزمون و پیگیری بود. بنابراین می‎توان نتیجه گرفت که اثربخشی مداخلات درمانی بر اضطراب زنان مبتلا به ویتیلیگو در مقایسه با گروه گواه موثر است .

اثر بخشی درمان متمرکز، شفقت درمان، پذیرش و تعهد، اضطراب زنان