امید حسینی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
آرش علیزاده بیرجندی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، مدرس دانشگاه فرهنگیان خراسان جنوبی
نظیر مزارزایی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

ظهور شهرهای کوچک و نوبنیاد با ماهیت روستاشهری، پدیده ای است که بسیاری از کشورهای مختلف و از جمله ایران باآن روبرو هستند. این شهرها با وجود نقاط قوت و فرصت های متنوع پیش رو به لحاظ مدیریتی با مشکلات زیادی روبروهستند. از این رو در این نوشتار به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی مشکلات مدیریتی شهرهای کوچک پرداخته شدهاست. با استفاده از شاخص های اقتصادی- مالی، فنی، سازمانی و نیروی انسانی و اجتماعی شهرهای کوچک مورد مطالعه(سرباز، قصرقند، راسک و نیکشهر) در چارچوب مدل تصمیم گیری چندمعیاره VIKOR سطح بندی شده است. وزن هریک از شاخص های مورد نظر با استفاده از AHP به دست آمده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که وضعیت مدیریتی شهرهای مورد مطالعه نامناسب است به طوری که متوسط شاخص کیفیت (Q) در شهرها مورد مطالعه۰/۶۴۵ به دست آمده است. بدین ترتیب شهر سرباز شاخص کیفیت ۰/۷۳۷، شهر راسک شاخص کیفیت ۰/۵۰۰، شهرقصرقند ۰/۹۰۱ و نیکشهر شاخص کیفیت ۰/۱۲۴ را کسب کرده است. در شاخص مالی- اقتصادی, اجتماعی و سازمانی ونیروی انسانی شرایط نامطلوب بوده است اما وضعیت در شاخص فنی به نسبت مطلوب بوده است.

سطح بندی، مدیریت شهری، شهرهای کوچک، مدل AHP, VIKOR