مهناز طالبی
اشرف طالبی
محمد حسن نعیمی طبیعی

زمینه و هدف: میگرن سردردی دوره ای، معمولا یک طرفه و اغلب ضربان دار است. این بیماری به طور متوسط در ۱۰درصد جمعیت عمومی دیده می شود. هنوز یک آزمون تشخیصی دقیق و کاربردی در این بیماران شناخته نشده است و تشخیص، عموما بالینی و براساس رد سایر علل است. هدف از این مطالعه، بررسی نقش تشخیصی پتانسیل برانگیخته بینایی در بیماران مبتلا به میگرن بود.روش بررسی: در یک مطالعه آینده نگر مورد- شاهدی، ۴۰ بیمار مبتلا به میگرن در طی سال های ۸۴-۱۳۸۳ در بیمارستان امام خمینی تبریز انتخاب شده و به همراه ۴۰ فرد سالم (به عنوان گروه شاهد) تحت بررسی آزمون پتانسیل برانگیخته بینایی قرار گرفتند. متوسط تاخیر امواج N۷۵، P۱۰۰، N۱۴۰ و دامنه موج P۱۰۰ تعیین و بین دو گروه مقایسه گردید. تعداد موارد افزایش یافته امواج مذکور نیز در دو گروه مقایسه گردید.یافته ها: متوسط تاخیر موج N۱۴۰ و تعداد موارد افزایش یافته آن و نیز دامنه موج P۱۰۰ در بیماران به طور چشمگیری بیشتر از افراد سالم بود (۰.۰۵>P). متوسط تاخیر موج P۱۰۰ به طور چشمگیری در بیماران دچار میگرن کلاسیک بیشتر از افراد سالم بود (۰.۰۵>P).نتیجه گیری: با وجود حضور پاره ای تفاوت های چشمگیر در نتایج آزمون پتانسیل برانگیخته بینایی در افراد بیمار و سالم، هیچ یک از این موارد (به استثنای بیماران دچار میگرن کلاسیک) را نمی توان به صورت اختصاصی میگرن در نظر گرفت و مطالعات بیشتری توصیه می شود.

Migraine without aura, Migraine with aura, Visual Evoked Potential, میگرن با اورا, میگرن بدون اورا, پتانسیل برانگیخته بینایی