زهرا علی زاده

زمینه: سازمان های آموزشی برای اثربخش بودن رسالت خود، نیازمند بهبود رفتار اخلاقی کارکنان می باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط هوش اخلاقی و هوش هیجانی با رفتار اخلاقی کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه می باشد، روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه به تعداد ۱۴۰ نفر می باشد که به دلیل محدود بودن جامعه آماری، کل جامعه به صورت تمام شمار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی، پرسشنامه هوش هیجانی و پرسشنامه رفتار اخلاقی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادند که بین مولفه های هوش اخلاقی(۴۱۶/۰) و هوش هیجانی(۴۰۱/۰) با رفتار اخلاقی کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه ارتباط معنی دار و مستقیمی وجود دارد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی نیز نشان داندد که هوش اخلاقی و هوش هیجانی توانسته اند حدود ۳۲۱/۰ درصد از واریانس رفتار اخلاقی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: بنابراین ضروری است که مدیران و کارکنان سازمان ها در تصمیمات و اقدامات خود به غیر از چارچوب های قانونی باید تحت تاثیر اصول اخلاقی نیز باشند.

Ethical intelligence, Emotional intelligence, Ethical behavior, هوش اخلاقی, هوش هیجانی, رفتار اخلاقی