لیلاالسادات کریمی - Payame Nour University
حسین زارع - Payame Nour University
حبیب هادیان فرد - Shiraz University

هدف: هدف این پژوهش، بررسی تاثیر موسیقی­درمانی بر توجه انتخابی کودکان دارای اختلال نقص­توجه بیش­فعالی شهر شیراز در سال تحصیلی ۸۸-۸۹ بود. روش: این پژوهش که از نوع مطالعات تجربی مداخله­ای بود به صورت پیش­آزمون پس­آزمون با گروه کنترل انجام شد، ۴۰ دانش­آموز پسر پایه­های چهارم و پنجم دارای اختلال نقص­توجه بیش­فعالی بر اساس ملا­کهای تشخیصی DSMIV با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی تعادلی به دو گروه مساوی تقسیم شدند و مداخله فعالیتهای موسیقیایی (شامل برنامه موسیقی درمانی براساس نظریه ارف شولورک) در گروه آزمایش به مدت ۱۲جلسه ۹۰ دقیقه­ای اجرا شد. برای هر دو گروه قبل و بعد از اجرای مداخلات، آزمون توجه انتخابی (استروپ) که به صورت نرم­افزار تهیه شده بود به منظور سنجش توجه انتخابی اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده­ها برحسب روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی وابسته صورت گرفت. یافته­ها: مقایسه میانگین نمرات در دو گروه کنترل و آزمایش دانش­آموزان دارای اختلال نقص­توجه بیش­فعالی نشان د­اد که افزایش نمرات پس­آزمون در تمامی موارد (زمان واکنش و نمره تداخل) در گروه آزمایش بیش از گروه کنترل بود و تفاوت معناداری در زمان واکنش همخوان (۰۰۰۱/۰P<)، ناهمخوان (۰۰۰۱/۰P<) و نمره تداخل (۰۰۷/۰P<) مشاهده شد. نتیجه­گیری: با استناد به داده­های به دست آمده می­توان نتیجه گرفت، اجرای برنامه موسیقی­درمانی، بر توجه انتخابی دانش­آموزان دارای اختلال نقص­توجه    بیش­فعالی اثر مثبت دارد.

ADHD, Attention Deficit/Hyperactivity, Music Therapy, Selective Attention, نقص توجه بیش فعالی, موسیقی درمانی, توجه انتخابی