بهرام دلگشایی
جمیل صادقی فر
مهدی رعدآبادی
هادی پیمان
علیرضا میرزایی

مقدمه: طرح درس یکی از عوامل موثر و کلیدی در فرایند آموزش است. هدف اصلی از تدوین طرح درس، تسهیل در یادگیری فراگیران از طریق برقراری یک بستر ارتباطی مناسب است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی طرح درس های ارائه شده توسط مدرسین دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال ۱۳۸۸ به انجام رسیده است. روش ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، کلیه ۱۰۸ طرح درس ارائه شده توسط مدرسان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در نیمسال اول و دوم سال ۱۳۸۸ مورد ارزیابی قرار گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از یک چک لیست که شامل ۱۳ حیطه موثر بر طرح درس بود، انجام گرفت. تحلیل داده ها به کمک آزمون های آماری t مستقل و آنالیز واریانس انجام شد. نتایج: بیشترین و کمترین طرح درس های ارائه شده به ترتیب مربوط به دانشکده های بهداشت (۵/۴۳ درصد) و پزشکی (۱۲ درصد) بود. میانگین کل نمره ارزشیابی طرح درس های ارائه شده ۵۷/۱۶±۹۴/۶۷ بود. شایع ترین اشتباهات مربوط به حیطه آموزشی و طبقه بندی اهداف (۴/۴۵ درصد) و روش ارزیابی (۹/۲۵ درصد) بود. همچنین بیشترین نقصان مربوط به حیطه های مربوط به مشخص بودن سیاست ها و قوانین کلاس (۳/۵۸ درصد)، برنامه ریزی برای آمادگی دانشجویان قبل از شروع کلاس (۶/۵۵ درصد) و وظایف و تکالیف دانشجویان (۷/۴۰ درصد) بود. حیطه های مربوط به اهداف کلی درس (۹/۸۹ درصد)، روش تدریس (۴/۸۲ درصد) و معرفی منابع (۴/۸۲ درصد) واجد بالاترین امتیاز و بهترین وضعیت در نگارش طرح درس های مورد بررسی بودند. ارتباط معناداری بین رتبه علمی و نمره ارزشیابی طرح درس وجود داشت (۰۳/۰p=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، وضعیت محتوایی و نگارشی طرح درس های ارائه شده توسط مدرسان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در حد قابل قبولی ارزیابی گردید. پیشنهاد می شود با برگزاری دوره های آموزشی مرتبط و تدوین فرم های پیش نویس استاندارد، زمینه مناسب برای تدوین هر چه بهتر طرح درس در بین مدرسان فراهم شود.

Lesson plan, Content analysis, Faculty, Curriculum, Educational supervision, طرح درس، استاد، تحلیل محتوا، برنامه درسی، نظارت آموزشی