مریم توکلی
نیکو یمانی
مرضیه جوادی

مقدمه: هر ساله تعدادی از اعضای هیات علمی در قالب بورسیه، ماموریت آموزشی و یا روش های دیگر موفق به ادامه تحصیل در مقطع Ph.D می گردند. اعطای بورسیه های داخل و خارج از کشور مشکلات و هزینه سنگینی را بر وزارت متبوع و دانشگاه ها تحمیل می نماید و ارزیابی آن ضروری به نظر می رسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه عملکرد آموزشی، پژوهشی و اجرایی اعضای هیات علمی بورسیه و غیر بورسیه انجام گرفت. روش ها: مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که طی سال های ۸۵-۶۵ موفق به اخذ مدرک Ph.D شده اند انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته در برگیرنده نمرات ارزشیابی تدریس (تحت عنوان عملکرد آموزشی)، عملکرد اجرایی و پژوهشی اعضای هیات علمی بود. نتایج بدست آمده با استفاده از شیوه های آمار توصیفی، t-test، و ANOVA و با نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج: تعداد کل افراد مورد مطالعه ۸۲ نفربود. ۳۹ نفر بورسیه خارج از کشور، ۱۶ نفر بورسیه داخل، ۱۲ نفر استفاده کننده از ماموریت آموزشی بودند و ۱۳ نفر نیز بدون استفاده از موارد مذکور موفق به اخذ مدرک Ph.D شده بودند . نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد که میان چهار گروه از نظر نمرات ارزشیابی (عملکرد آموزشی) تفاوت معناداری (۰۱/۰=p) وجود داشت. ولی در زمینه عملکرد اجرایی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. در بررسی عملکرد پژوهشی، تفاوت آماری معناداری در برخی حیطه های پژوهشی نظیر انجام پژوهش (۰۰۲/۰=p) و تعداد مقالات داخلی (۰۰۴/۰=p) و خارجی (۰۴/۰=p) وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، استفاده کنندگان از بورس داخل و خارج در کل عملکرد پژوهشی ضعیف تری نسبت به افرادی که هیچ کدام از تسهیلات را استفاده نکرده بودند داشتند؛ و عملکرد آموزشی بورسیه های خارج از سه گروه دیگر پایین تر بود. بنابراین توصیه می شود با انجام مطالعات دقیق تر و در سطح وسیع تر، سیاست گذاری ها و تصمیم گیری ها راجع به اعزام هیات علمی جهت ادامه تحصیل مورد بازنگری قرار گیرد.

Faculty members, scholarship, educational status, research status, executive performance., اعضای هیات علمی؛ بورسیه؛ وضعیت آموزشی؛ وضعیت پژوهشی؛ عملکرد اجرایی