ناهید رهبر - استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات خونریزی های غیرطبیعی رحم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
راهب قربانی - استاد گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت و گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
فریبا رضایی آهوانویی - متخصص زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.

مقدمه: آنمی فقرآهن در بارداری، اثرات نامطلوبی بر زنان باردار، جنین و نوزاد دارد. با توجه به شیوع بالای آن، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی آنمی فقر آهن در زنان باردار در ابتدا و انتهای بارداری و تاثیر آن بر مادر، جنین و نوزاد انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی طی سال های ۸۹-۱۳۸۶ بر روی ۵۴۶ زن بارداری که جهت مراقبت های دوران بارداری به تمام درمانگاه ها و مطب های متخصصین زنان در سطح شهر سمنان مراجعه کرده بودند، انجام شد. آزمایشات CBC و فریتین سرم برای تمام بیماران انجام شد. هموگلوبین کمتر از ۱۱ گرم در دسی لیتر همراه با کاهش خفیف تا شدید ذخایر آهن به عنوان آنمی فقر آهن تعریف شد. نتایج آزمایشات و مشخصات فردی در پرسشنامه ثبت و از آزمون های دقیق فیشر، کای اسکوئر و t در سطح معنی داری ۵% برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در ابتدای بارداری در ۱۶۹ زن باردار (۳۱%) و در هفته ۳۶ بارداری در ۸۶ زن باردار (۲/۲۷%) آنمی فقر آهن مشاهده شد. در ابتدای بارداری، ارتباط آنمی فقر آهن با پاریتی مادر (۰۰۱/۰>p)، عفونت دوران بارداری (۰۰۹/۰=p) و وقوع IUFD (۰۰۲/۰=p) از نظر آماری معنادار بود اما در هفته ۳۶ بارداری، با هیچ یک از متغیرهای بررسی شده ارتباط معنی داری نداشت (۰۵/۰ نتیجه گیری: آنمی فقر آهن در سمنان شیوع بالایی داشته و عوارض واضحی بر پیامدهای بارداری دارد لذا بهتر است تا با تدوین پروتکل های تشخیصی و درمانی به صورت منطقه ای و متناسب با شیوع آنمی فقر آهن در جهت ارتقاء سطح سلامت و بهداشت مادران و نوزادان گام برداشت.

آنمی, عوارض بارداری, فقر آهن