سمیرا ابراهیم زاده ذگمی - مربی گروه مامایی ، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
ناهید گلمکانی - مربی گروه مامایی ، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سلمه دادگر - . استادیار گروه زنان و زایمان ، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مقدمه: امروزه مسئله زایمان و کنترل مناسب آن، امر بسیار مهمی است زیرا حدود ۵۰% سزارین های انجام شده به  لیدل پیشرفت غیرطبیعی در مرحله اول زایمان می باشد. در مامایی مدرن به طور وسیعی از انفوزیون اکسی توسین برای تحریک و تسریع زایمان استفاده می شود. از آنجایی که در عد م تناسب سری- لگنی شکل انقباضات رحم تغییر می کند، مطالعه حاضر با هدف بررسی شکل انقباضات رحمی با تجویز اکسی توسین در فاز فعال مرحله اول زایمان انجام شد . روش کار: در این مطالعه کوهورت، ابتدا وضعیت انقباضات رحمی ۱۰۰ نز نخست زا با بارداری تک قلو و نمایش قله سر به مدت ۳۰ دقیقه در اتساع ۳-۴ سانتی متر مانیتور شد. طی لیبر در ۵۳ زن به دلیل عدم پیشرفت لیبر، اکسی توسین تجویز شد. نهایتا در اتساع ۸ -۱۰ سانتی متری دهانه رحم به مدت ۳۰ دقیقه الگوی انقباضات ثبت شد و نسبت طول زمان برگشت یک انقباض از قله به خط پایه به زمان رسیدن از خط پایه به قله در دو مرحله شروع و انتهای مرحله اول زایمان در دو گروه (با و بدون تجویز اکسی توسین) محاسبه و مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۱/۵) و آزمون آماری تی زوجی، تی مستقل و کای اسکوئر انجام شد. میزان کمتر یا مساوی ۰/۰۵ معنیدار در نظر گرفته شد . یافتهها: نسبت طول زمان برگشت یک انقباض از قله به خط پایه به زمان رسیدن از خط پایه به قله در ابتدا و انتهای لیبر در دو گروه با و بدون تجویز اکسی توسین به ترتیب p=۰/۶۸۷) ۱/۱۵۰± ۰/۲۲۳ ۱، /۱۶۴ ± ۰/۲۰۳) و ۰/۱۹۹ ±۱۶۱/ و ۱ /۰۹۱± ۰/۲۱۴ ۱ بود (p=۰/۰۵۹) که تفاوت مشاهده شده در دو گروه از نظر آماری معنی داری نبود .  نتیجهگیری: استفاده از اکسی توسین جهت تقویت انقباضات رحمی شکل انقباضات رحمی را تغییر نمی دهد.

اکسی توسین, شکل انقباضات رحمی, مرحله اول زایمان, نسبت F:R