Mohammad Bagher محمدباقر میران زاده - Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
Ali Reza علیرضا مصداقی نیا - Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Mohsen محسن حیدری - PhD Student of Environmental Health Engineering, Environment Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Masoud مسعود یونسیان - Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Kazem کاظم ندافی - Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Amir Hossein امیرحسین محوی - Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: طبق نظر سازمان بهداشت جهانی، آب مورد استفاده جهت مصرف انسان می بایست عاری از عوامل میکروبی و مواد شیمیایی خطر ساز برای سلامتی انسان باشد، بنابراین کنترل کیفیت آن از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این تحقیق تعیین کیفیت شیمیایی و وضعیت کلرزنی آب آشامیدنی در روستاهای شهرستان کاشان می باشد. روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در نیمه دوم سال ۱۳۸۶ بر روی آب آشامیدنی روستاهای شهرستان کاشان انجام گرفت. در این تحقیق پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب منابع تامین آب، ۱ مرتبه و کلر آزاد باقیمانده آب نقاط مصرف، ۳ مرتبه مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان می دهند که غلظت نیترات، نیتریت، کلرور، کلسیم و مقدار pH در تمام روستاها در حد استاندارد می باشند. اما غلظت سولفات، منیزیم، سدیم، TDS و کدورت به ترتیب در ۳/۵، ۳/۵، ۸/۸، ۳/۵ و ۵/۳ درصد روستاها فراتر از استاندارد می باشد و غلظت فلوراید در ۹/۵۰ درصد روستاها پایین تر از دامنه مجاز است. همچنین به ترتیب ۰/۴۰، ۵/۱ و ۸/۳۴ درصد جمعیت به ترتیب روستاهای تحت پوشش، غیر تحت پوشش آب و فاضلاب روستایی و کل روستاها از آب با کیفیت مطلوب از نقطه نظر کلر آزاد باقیمانده استفاده می کنند. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه می توان گفت که متوسط غلظت اکثر عوامل شیمیایی در آب آشامیدنی روستاهای شهرستان کاشان در حد استاندارد ۱۰۵۳ ایران می باشند، اما غلظت فلوراید در بسیاری از روستاها کمتر از حد مجاز می باشد. همچنین شاخص مطلوبیت کلر باقیمانده آب آشامیدنی روستاهای شهرستان کاشان پایین تر از متوسط کشوری می باشد. واژه های کلیدی: روستاهای کاشان، آب آشامیدنی، کیفیت شیمیایی، کلر آزاد باقی مانده

Kashan&, rsquo, s villages, drinking water, chemical quality, free chlorine residue