سحر رضایی - دانشجوی دکترا مشاوره، گروه مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، سنندج، ایران
محمود گودرزی - دانشیار مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، سنندج، ایران
کیوان کاکابرایی - دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه ،کرمانشاه، ایران

هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی توانمند سازی مهارت­های زندگی برای کودکان تحت سرپرستی مراکز نگهداری شبانه روزی بهزیستی بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از نظر داده ترکیبی کیفی و کمی (آمیخته) و از نظر روش مطالعه پدیدار شناسی است. جامعه آماری شامل متخصصان حوزه روانشناسی کودک که سابقه کار و آشنایی با کودکان بهزیستی و آسیب های این کودکان را داشتند بود که از طریق نمونه گیری هدفمند به صورت گلوله برفی تا اشباع نظری انتخاب شدند. ابتدا با استفاده از مصاحبه عمیق به شناسایی مولفه­های توانمند سازی مهارت­های زندگی و استخراج پروتکل آموزشی و سپس طراحی ابزار جهت سنجش اثربخشی الگو پرداخته شد. جهت تجزیه و تحلیل دادها بخش کیفی از تحلیل مضمون و در بخش کمی از تحلیل عاملی اکتشافی و روایی همگرا و واگرا استفاده شد.داده­ها از طریق نرم افزارهایSPSS ,MAXQDA  و smart-pls مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد الگوی توانمند سازی مهارت­های زندگی شامل ۶ مولفه (دوستی، مهربانی، مهارت مشارکت و همکاری، مهارت تفکر خلاق، احساس مسئولیت و اعتماد به نفس) و ۳۶ شاخص می­باشد و الگوی حاصل از لحاظ روایی هم گرا و واگرا نیز مورد قبول بود. همچنین پرسشنامه به دست آمده از روایی و پایایی مناسبی برخودار بود.

الگوی توانمندسازی, مهارت های زندگی, کودکان تحت سرپرستی, مراکز نگهداری شبانه روزی