بابک مطیعی - استادیار گروه معماری، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.

تمبر به عنوان یک رسانه برای بیان موضوعات سیاسی ، مذهبی ، فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی بوده و می تواند در انتقال پیام نقشی ماندگار داشته باشد. هدف از این پژوهش بررسی بازنمود معماری در تمبرهای یادگاری ایران در دوره انقلاب اسلامی و شناسایی بناهایی که در تمبرهای سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۷ مورد استفاده قرار گرفته اند می باشد. روش تحقیق از نوع کیفی بوده و به شیوه توصیفی و تحلیلی انجام شده است . برای گردآوری دادهها از منابع کتابخانه ای و دیجیتالی استفاده شده است . در سالهای ۱۳۵۸ و ۱۳۶۰ تنها یک مورد و در سال ۱۳۶۱ چهار مورد کاربری مذهبی به کار گرفته شده است . در سال ۱۳۵۹ کاربری مذهبی ۷۵% و آموزشی ۲۵% استفاده شده اند. در سال ۱۳۶۲ کاربری اداری %۵۰ و کاربری های مذهبی و آموزشی هر کدام ۲۵% سهیم بوده اند. در سال ۱۳۶۳ کاربری مذهبی حدود ۶,۶۳% و کاربری تاریخی و فرهنگی ۳۶.%۴ استفاده شده اند. در سال ۱۳۶۴ کاربری مذهبی ۷,۸۵% و کاربری آموزشی ۳,۱۴% مورد استفاده قرار گرفته اند. در سال ۱۳۶۵ کاربری مذهبی ۷۰% ، تاریخی و فرهنگی ۲۰% و آموزشی ۱۰ % استفاده شده اند. در سال ۱۳۶۶ کاربری مذهبی ۷۰% ، آموزشی ۲۰% و اداری ۱۰% مورد استفاده واقع شده اند. در سال ۱۳۶۷ کاربری آموزشی ۴۰% مذهبی ۳۰% تاریخی و فرهنگی ۲۰% و اداری ۱۰% استفاده شده اند. نتایج حاکی از این می باشد که کاربری مذهبی با ۵۲,۶۴ درصد بیشترین استفاده را در تمبرهای دوره انقلاب اسلامی (سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۷) داشته و بعد از آن کاربری آموزشی با ۱۲,۱۶ درصد، فرهنگی تاریخی با ۹۱,۱۲ درصد و اداری با ۴۵,۶ درصد قرار دارند.

تمبر، یادگاری ، انقلاب اسلامی ، معماری ، ایران.