سناء سوادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، گیلان، رشت، ایران.
امیررضا کریمی آذری - دانشیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، گیلان، رشت، ایران.
مهرداد امیرنژاد مژدهی - مربی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، گیلان، رشت، ایران.

با گذشت و زمان و افزایش بحران کمبود مسکن ، افزایش نرخ آپارتمان نشینی رو به افزایش است . در این میان با توجه به افزایش نرخ مسکن و ک اهش فضای داخلی خانه ها، بسیاری از افراد ناگزیر به زندگی در خانه هایی کوچک شده اند و برخی از فضاهای خانه ایرانی ناپدید شده است . در گذشته وجود فضاهای باز و بین باز گسترده در خانه ها مانند حیاط، ایوان، مهتابی و رواق پاسخ گوی بسیاری از نیازهای ساکنین بوده است . در عصر حاضر، حذف این فضاها از خانه ، یک سری از نیازهای انسان را بی پاسخ رها کرده است و باعث کاهش کیفیت فضاهای زیستی گشته است . پژوهش حاضر در پی یافتن نقش فضاهای باز و نیمه باز، در میزان افزایش کیفیت فضاهای زیستی از منظر ساکنین است . در این پژوهش با مطالعات کتابخانه ای و توزیع پرسشنامه در بین ساکنین مجتمع مسکونی مهر شهر رشت ، به بررسی نقش چهار عنصر بالکن ، آتریوم، پاسیو و گلخانه در میزان افزایش کیفیت فضاهای زیستی هستیم . تحلیل پرسشنامه ها و بررسی مقایسات زوجی میان چهار نوع فضای عنوان شده نشان می دهد که هر کدام از آن ها در برخی از مولفه های کیفیت فضاهای زیستی موثر عمل می کنند. اما به عنوان موفق ترین عنصر در افزایش حس سرزندگی و بیشتر مولفه های ارتقاء کیفیت فضاهای زیستی ، بالکن به نسبت سایر عناصر پیشتاز می باشد .

فضاهای باز، فضاهای نیمه باز، کیفیت فضاهای زیستی ، مجتمع مسکونی .