الهام شفیعیون - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه صنعتی اصفهان
مهدی قیصری - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدمهدی مجیدی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اص
مجید افشاری - مدیر طرح و برنامه سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری اصفهان

پوشش گیاهی به همراه کاربریهای مختلف اراضی در نقاط مختلف شهر یک گوناگونی مکانی در جریان گرمایی شهر به وجودمی آورد که چهارچوب اصلی خرداقلیم شهری را به وجود می آورند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر سطوح، شامل فضایسبز، آسفالت، اراضی مسکونی و ساختمانها، اراضی بایر، اراضی کشاورزی و سطوح آب بر دما و رطوبت نسبی هوا درسطح شهراصفهان می باشد. شش منطقه در سطح شهر اصفهان که از نظر سطوح فوق با یکدیگر متفاوت بودند، شناسایی شدند وپناهگاههای هواشناسی و دستگاههای ثبات اندازه گیری دما و رطوبت نسبی هوا در هر شش منطقه نصب گردید. اندازه گیریدما و رطوبت نسبی هوا با فاصله زمانی 5 دقیقه به مدت 9 ماه انجام شد. نتایج نشان داد در سطح معنی دار 1% اختلاف معنیداری بین دما و رطوبت نسبی ایستگاهها وجود دارد. بیشترین مقدار اختلاف دما بین ایستگاههای سطح شهر و ایستگاه معیار10/63 درجه سانتیگراد در تیرماه و بیشترین اختلاف رطوبت نسبی 65/5 درصد در اسفند ماه بود. بیشترین اختلاف دما بین ایستگاههای نصب شده در سطح شهر برابر با 9/38 درجه سانتیگراد در بهمن ماه و بیشترین اختلاف رطوبت نسبی برابر با 60/97 درصد در آذر ماه بود. مجموع سطوح فضای سبز و باغات در ایستگاههای شماره 1، 2 و 3 بیشتر از 50 درصد می باشد.که اثر قابل توجهی بر کاهش دمای هوا و افزایش رطوبت نسبی در مقایسه با ایستگاههای شماره 4، 5 و 6 با مجموع سطح فضای سبز و باغات کمتر از 20 درصد و مجموع سطوح سخت و اراضی بایر بیشتر از 70 درصد، داشته است. تبخیر در پارکهاو فضاهای سبز اثر مهمی دارد. فرآیند تبخیر با جذب انرژی، باعث کاهش دمای هوا می شود.

شهر اصفهان، کاربری اراضی، میکروکلیما