ماهان معتمدی - گروه طراحی دانشکده پونتس پاریس تک، منطقه پاریس، فرانسه.
سید یحیی اسلامی - دانشکده معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

قدمت فناوری به اندازه حیات آدمی است. انسان هنگامی که آموخت چگونه از مواد و مصالح و پدیده های طبیعی استفاده کند شروع به ساخت ابزار و سرپناه کرد. جهان کنونی پس از گذشت چندین دوره تاثیرگذار همچون عصر کشاورزی، عصر صنعت و عصر دیجیتال، وارد عرصه اطلاعات می شود. این عصر زاییده هوش مصنوعی و ارتباطات همگانی است که موجب تغییراتی ریشه ای در حوزه های مختلف انسانی از جمله طراحی و ساخت فضاهای زندگی او شده است. یکی از این تغییرات همگانی شدن فناوری های جدید ساخت افزایشی و پیدایش انواع خانه های نوین مردمی است. این مقاله با روشی کیفی و تحلیلی و بر پایه استفاده از اسناد و منابع مربوطه، به شرح تحولات فناوری در دهه های اخیر پرداخته و جایگاه تازه ترین ابزارهای طراحی و ساخت، همچون همتاسازها را در فرایند تکامل معماری بررسی می کند. مباحث مطرح شده چشم اندازی بر آینده معمار و معماری را ترسیم کرده و پیامدهای احتمالی این تحولات بر ساختار ساختمان ها و شهرها را تبیین می کند. مستندات موجود نشان می دهد که اگر روش های جدید طراحی و ساخت، بخصوص همتاسازی در معماری، همه گیر شوند، آن وقت مسئله طراحی، مباحث مربوط به معماری، شهرسازی و حتی معادلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جوامع دچار تغییرات قابل توجهی خواهند شد. لذا استفاده از این فناوری نوین نیازمند نظریه پردازی و دوراندیشی های هدفمندی است که بتوانند این تیغ دولبه را مهار نمایند.

معماری, ساخت افزایشی, چاپ سه بعدی, ساخت دیجیتال, هوش مصنوعی