محمدرضا فیروزکوهی - گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
علی ضرغام بروجنی - گروه کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
مرتضی نورایی - گروه تاریخ دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران گروه
مژگان رهنما - گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
محمد بابایی پور - گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران

اهداف: هدف این مطالعه بررسی تاثیرات جنگ تحمیلی بر پرستاری در ایران در دوران جنگ و بعد از آن می باشد. روش ها: این مطالعه با متدلوژی تحقیق تاریخی و متد تاریخ شفاهی، با انجام مصاحبه عمیق به دنبال بررسی تجربیات ۱۸ نفر از پرستاران شرکت کننده در جنگ در رابطه با بیان تجربیات خود از تاثیرات جنگ تحمیلی بر پرستاری در ایران می باشد. یافته ها: درون مایه های استخراج شده از مصاحبه های پرستاران عبارت اند از: ورود مردان به پرستاری، تغییر برنامه های آموزشی پرستاری در اثر جنگ، به کارگیری تخصصی پرستاران در چهار ساله دوم جنگ، افزایش توان مدیریتی پرسنل پرستاری، رشد حرفه ای پرستاری، تقویت بخش های اورژانس و مراقبت های ویژه که در قالب روایت بیان گردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه در جنبه های مختلف، جنگ تحمیلی موجب تحولات زیادی در پرستاری گردید. نیروهای پرستاری توانمندی در جنگ ساخته شدند که پرستاری را به سمت حرفه ای شدن پیش بردند و جایگاه پرستاری را توسعه دادند.

جنگ تحمیلی, پرستاری حرفه ای, روایت, تحقیق تاریخی, تاریخ شفاهی