حبیب اله دهقان - گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
فیروز ولی پور - گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
میثم مباشری دمنه - گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
بهزاد مهکی - گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
ابوالقاسم مباشری دمنه - مهندسی سیستم، دانشگاه امام علی، تهران، ایران

اهداف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر جلیقه های حفاظتی خنثی سازی مین بر عملکرد بصری و زمان واکنش افراد در شرایط گرم و خشک آزمایشگاهی انجام شد. روش ها: این پژوهش بر روی ۱۲ نفر مرد با میانگین سنی (۰۹/۳±)۸۳/۲۶ سال و شاخص نمایه توده بدنی نرمال انجام شد. هر یک از نمونه ها به مدت۶۰ دقیقه در آزمایشگاه شرایط جوی با دمای °C۳۵ و رطوبت نسبی ۳۰% مورد ارزیابی قرار گرفتند. نمره شاخص استرین گرمایی، فرکانس خستگی چشم و زمان واکنش در مراحل با استفاده جلیقه خنثی سازی مین و بدون استفاده از این پوشش اندازه گیری شد و با استفاده از آزمون ویلکاکسون و فریدمن نتایج مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در حالت بدون استفاده از پوشش خنثی سازی مین میانگین شاخص استرین فیزیولوژیک (۲۹/۰)۶۲/۱، زمان واکنش (۰۴۸/۰)۵۷۳۹/۰، دمای دهانی (۳۳/۰)۵/۳۶، ضربان قلب (۴۹/۴)۳۳/۱۰۱ و فرکانس خستگی چشم (۳۶/۳)۶۵/۳۷ و در حالت با استفاده از پوشش خنثی سازی مین میانگین شاخص استرین فیزیولوژیک (۳۶/۰)۱۹/۳، زمان واکنش (۰۹/۰)۷۲۱/۰، دمای دهانی (۲۰/۰)۲۳/۳۷، ضربان قلب (۱۶/۵)۴۱/۱۱۱ و فرکانس خستگی چشم (۲۶/۳)۴۵/۳۵ بود. انجام آزمون ویلکاکسون نشان داد بین متغیرها در دو حالت اختلاف معنی داری وجود دارد (۰۰۲/۰p=). نتیجه گیری: استفاده از پوشش محافظتی خنثی سازی مین به واسطه افزایش تنش حرارتی باعث افزایش زمان واکنش و خستگی چشم در نتیجه افزایش خطای استفاده کنندگان می گردد.

زمان واکنش, تنش حرارتی, پوشش حفاظتی