لطفعلی عابدی
احمد غضنفری

اهداف. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سه روش آموزش سالن تفنگ بادی، شبیه‎ساز سلاح سبک و میدان تیر واقعی در افزایش مهارت تیراندازی دانشجویان انجام شد.   روش­ها. گروه نمونه مشتمل بر دانشجویان دو کلاس درس مهارت تیراندازی یک دانشکده نظامی بودند که به­طور تصادفی خوشه­ای از میان سایر کلاس‎ها انتخاب شده‎ و به دو گروه الف (آزمایش) و ب (کنترل) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده­ها فرم ثبت نمرات تیراندازی بود. یافته­ها با استفاده از شاخص­های آمار توصیفی (درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آزمون­های آماری ( t مستقل و وابسته، تحلیل واریانس چندراهه­، آزمون f و آزمون­های تعقیبی) تحلیل شد.  یافته­ها. از ابتدا تا انتهای آزمایش، نمرات مهارت تیراندازی سیر صعودی داشت. تغییر ترتیب استفاده از دو سبک کمکی (سالن تفنگ بادی و کارگاه شبیه­ساز) قبل از میدان تیر واقعی، سبب تفاوت در نمرات نشد. حضور در کارگاه شبیه­ساز سلاح سبک، سالن تفنگ بادی و میدان تیر واقعی ، سبب افزایش معنی­داری در نمرات مهارت تیراندازی شد . تاثیر آموزش در میدان تیر واقعی بیش از دو سبک دیگر بود.   نتیجه­گیری. آموزش تیراندازی با کمک شبیه­ساز سلاح سبک موجب تفاوت معنی­دار در نمرات می­شود. همچنین، آموزش با کمک شبیه­ساز و تفنگ بادی تنها در حد روشی مکمل توجیه می­شود و آموزش با سلاح واقعی همواره مورد تاکید است.

تیراندازی, شبیه‎ساز سلاح سبک, تفنگ بادی, آموزش نظامی