توانمندی ها و محدودیت های مدیریت بحران در بیمارستان های شهدای عشایر و تامین اجتماعی خرم آباد در سال ۱۳۸۵

اهداف. واکنش مناسب نسبت به حوادث غیرمترقبه نیازمند آمادگی امکانات و برنامه­ریزی مناسب است. در هر بیمارستان، توانمندی­ها و محدودیت­ها باید شناسایی شوند تا با تقویت نقاط ضعف، آمادگی بیشتری برای مقابله با حوادث غیرمترقبه وجود داشته باشد. این پژوهش با هدف تعیین میزان توانمندی­ها و محدودیت­های بیمارستان­های آموزشی تامین­اجتماعی خرم­آباد در مدیریت بحران انجام شد . روش ها. این مطالعه به­صورت مقطعی- مشاهده­ای انجام شده است. جامعه­ ی آماری پژوهش شامل روسا، مدیران پرستاری و همچنین مسئولین کمیته­های بحران بیمارستان­ها بود؛ این افراد در مجموع ۲۷ نفر بودند. گردآوری داده­ها از طریق پرسش­نامه و مشاهده­ ی مستقیم اسناد و مدارک و تکمیل چک لیست انجام گرفت. آنالیز توصیفی با استفاده از فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار با نرم­افزار SPSS ۱۱.۵ بیان شدند. یافته­ها. برنامه عملیاتی مدونی در زمینه بحران وجود نداشت یا به طور صحیح اجرا نمی­شد و از بعد غیرسازه­ای نیز مشکلات عمده ­ ای وجود داشت. از نظر سازه­ای، اکثر افراد جامعه­ی آماری (۶/۵۵%) معتقد بودند که بیمارستان در زمان بروز زلزله استحکام لازم را ندارد. نتیجه­گیری. ضرورت بازنگری در بنای بیمارستان­های موجود با رویکرد کاهش آسیب­پذیری سازه­ای، غیرسازه­ای و طراحی برنامه عملیاتی مدون توصیه می­شود تا تضمینی بر ادامه خدمات­رسانی در شرایط بحران باشد.