وحید صادقی - دانشجو کارشناسی ارشد حقوق خصوصی ،واحد شاهرود،دانشگاه آزاد اسلامی ،شاهرود ایران.
امیر خانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی ،واحد شاهرود،دانشگاه آزاد اسلامی ،شاهرود،ایران.
مرتضی حجتی نسب - دانشجو کارشناسی ارشد، حقوق بین الملل، دانشگاه دامغان، ایران
الهام لطفیان - دانشجو دکترا تاریخ اسلام ،واحد شاهرود،دانشگاه آزاد اسلامی ،شاهرود، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی میراث زنان از منظر فقه امامیه و شافعی و قوانین مربوطه ایران است. از نظر اسلام زن به عنوان یکانسان دارای حقوقی است. از جمله: حقوق مالی و غیر مالی. یکی از حقوق مالی ارث است که در قوانین اسلام بین سهم الارث زن ومرد فرق گذاشته شده است. و سهم الارث زن نصف سهم مرد است و این موضوع باعث شده است که گروهی قوانین اسلام را زیرسوال ببرند و بگویند اسلام متاثر از فرهنگ زمانه بوده و برای مردان بیشتر از زنان ارزش قائل بوده است. در خصوص میراث دینمبین اسلام، این موضوع بسیار مورد توجه و توجه قرار گرفته است و در مذاهب مختلف مورد بررسی دقیق قرار گرفته است، زیراامام شافعی با استنباط از کتاب و سنت با استفاده از قیاس و احکام، مقرراتی را وضع کرده است. این مقررات به شرح زیر است :همیشه سه زن ارث می برند: مادر، زن و دختر. اگر زنی فرزند یا پسر نداشته باشد و شوهرش فوت کند یک ربع ارث می برد . اگرزنی فرزند یا پسری داشته باشد و شوهرش بمیرد یک هشتم دارایی شوهر اوست. این مقاله توصیفی تحلیلی و بر اساس منابع مکتوب و سایت های اینترنتی تهیه شده است. هدف این پژوهش بررسی تفاوت ها و وجوه مشترک میراث زن در فقه امامیه وشافعی است. به بحث گذاشته شود.

اسلام، ارث، ارث زن، فقه و حقوق موضوعه