فاطمه سادات رضوانی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و مهندسی آب-منابع آب، گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعیگرگان
بهناز یازرلو - دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

پس از اولین گزارش های مربوط به سندرم حاد تنفسی در شهر ووهان چین در پایان دسامبر ۲۰۱۹، ویروس کرونا (COVID-۱۹) در سال ۲۰۲۰ به عنوان یک بیماری همه گیر جهانی شناخته شد. همه گیری COVID-۱۹، کشورها، مناطق و اقتصاد را به قلمروی ناشناخته ای سوق داده و در این راستا سیاست های مختلف دولتی در سراسر جهان معرفی شده است. از آنجایی که درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، کشورها به منظور کنترل شیوع این بیماری اقدام به بستن نهادهای عمومی و سیاست های حمایتی مانند فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه سراسری برای کاهش نرخ انتقال نمودند. در ایران نیز این اقدامات مهم ترین سیاست دولت برای مقابله با بحران پیش رو بوده است. این مقاله با هدف ارزیابی تاثیر اقدامات پیشگیری از گسترش کرونا (COVID-۱۹) بر مصرف آب، بر اساس یک مطالعه موردی در شهرستان گرگان استان گلستان انجام شده است. داده های آب مصرفی مسکونی، عمومی و صنعتی-تجاری، در دو دوره (قبل و بعد از اقدام دولت مبنی بر قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی)، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج حاکی از کاهش مصرف آب عمومی و هم چنین افزایش مصرف آب مسکونی و صنعتی-تجاری است. هم چنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در شرایط همه گیری ویروس کرونا مقدار مصرف آب در بخش مصارف خانگی نسبت به مقادیر دوره های گذشته حدود ۱۰ درصد افزایش داشته است.

کرونا ویروس، مصرف آب، فاصله گذاری اجتماعی، قرنطینه.