سید مجتبی عقیلی - استادیار گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور، ایران. (نویسنده مسئول)
آرزو اصغری - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران.
میترا نمازی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم و تحقیقات شاهرود، سمنان، ایران.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی والدگری مثبت به مادران و تاثیر آن بر پرخاشگری و مهارت های اجتماعی کودکان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه گواه و پیگیری ۳ ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان پیش دبستانی مدارس منطقه یک شهر گرگان در سال ۱۳۹۷ بودند. روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بود، بدین ترتیب که از بین مدارس مقطع پیش دبستان، منطقه یک شهر گرگان، به تصادف ۲ مدرسه انتخاب شد و در مرحله بعدی از هر مدرسه ۲ کلاس به صورت تصادفی انتخاب شدند و از جامعه آماری، ۶۰ مادر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۳۰ نفر) و کنترل (۳۰ نفر) جای دهی شدند. گروه آزمایش به مدت ۴ هفته، هفته ای ۲ جلسه مورد آموزش قرار گرفتند و در گروه گواه مداخله ای انجام نشد. در پایان پس آزمون اجرا و ۳ ماه بعد پیگیری انجام شد. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دهنده آن است که برنامه آموزشی والدگری مثبت بر هر چهار مولفه پرخاشگری و مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی اثربخش بوده است (۰۵/۰>P). نتایج نشان داد که آموزش والدگری مثبت از کارایی لازم برای کاهش پرخاشگری و افزایش مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی برخوردار است.

والدگری مثبت، پرخاشگری، مهارت های اجتماعی.