غلامرضا روشن - دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه گلستان
حسین صادقی - دانشجوی ارشد برنامه ریزی شهری گرایش آمایش شهری دانشگاه فردوسی
رامین صادقی - دانشجوی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزادشهر

سواحل به منزله یکی از منابع غنی طبیعی از دیرباز در سراسر جهان مورد توجه فعالان اقتصادی اعم از فعالان بخش گردشگری بوده است. در میان انواع بهره برداری ها از سواحل گردشگری ساحلی یکی از قدیمی ترین اشکال گذران اوقات فراغت مردم به شمار می رود و سالانه با توسعه امکانات و خدمات به تعداد گردشگران ساحلی افزوده می شود. امروزه سواحل دریاها و اقیانوسها به یکی از تاثیرگذارترین عوامل اقتصاد ملی و محلی در سراسرجهان مبدل شده است.هدف از این مقاله ، مطالعه آثار اقلیمی سواحل دریای خزر بر فعالیت های ورزشی و استراحت ساحلی در شهر رشت می باشد. به همین منظور داده های اقلیمی ایستگاه سینوپتیک رشت بصورت روزانه در مقیاس ۳۹ ساله (۱۹۸۰-۲۰۱۹) تهیه شد. شاخص اقلیم ساحلی (BCI) به منظور ارزیابی پتانسیل استراحت ساحلی و مدل کی و ومپلو برای ارزیابی توریسم ورزشی در رشته های شنا، دو ساحلی ، ورزش های هوایی، فوتبال ساحلی و چتر بازی استفاده شد. به منظور استفاده و استخراج داده ها از نرم افزار arcgis و برای نمایش نتایج از نرم افزارهای اکسل استفاده شد . نتایج شاخص BCI به این صورت بود که ماه های می، ژوئن، ژوئیه، اوت و سپتامبر بهترین ماه ها برای استراحت ساحلی هستند و سایر ماه ها شرایط مطلوبی ندارند. نتایج شاخص کی و وومپلو نشان داد که بیشترین پتانسیل اجرا را ورزش های هوای در فصول بهار و پاییز دارند؛ و پس از آن ورزش شنا در فصول مذکور قابلیت اجرا دارند. بقیه ورزش ها پتانسیل اجرا در کل سال را ندارند.

گردشگری ساحلی ، bci ، مدل کی و ومپلو ، شهر رشت