علی اصغر کوثری - گروه گیاه پزشکی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
احد صحراگرد - گروه گیاه پزشکی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
رضا طلایی حسنلویی - گروه گیاه پزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران

بررسی و تعیین پارامترهای رفتاری و نوع واکنش تابعی یک شکارگر در انتخاب آن برای برنامه­ های کنترل بیولوژیک آفات دارای اهمیت است. در صورت کاربرد هم زمان شکارگر با یک بیمارگر حشرات، ممکن است واکنش­ های رفتاری آن دستخوش تغییرات شود. در این پژوهش، واکنش تابعی سن شکارگر (Orius niger (Hem.: Anthocoridae روی افراد ماده بالغ کنه تارتن دولکه­ ای (Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae سالم (بدون پاشش قارچ) و تیمار شده با قارچ بیمارگر Beauveria bassiana در چهار بازه زمانی صفر، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت و شاهد (تیمار با Tween۸۰) در تراکم ­های مختلف ۵، ۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰، ۵۰ و۶۰ در شرایط دمایی ۱±۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۶۵ درصد و دوره­ی نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی مورد بررسی قرارگرفت. واکنش تابعی سن شکارگر روی کنه ­های سالم از نوع سوم (III) و در سایر تیمارها واکنش تابعی نوع دوم(II)  تعیین شد.در مقایسه پارامترهای قدرت جستجوگری و زمان دستیابی شاهد با تیمارهای آلوده به قارچ بیمارگر در بازه ­های زمانی مختلف، فقط در پارامتر قدرت جستجوی شاهد با تیمار آلوده به قارچ در بازه زمانی صفر و زمان دستیابی در بازه زمانی ۲۴ ساعت اختلاف معنی ­داری مشاهده نشد. در مقایسه پارامترهای سایر تیمارها با شاهد و با یکدیگر اختلاف معنی ­داری مشاهده شد. بیشینه نرخ حمله (T/Th) در دو تیمار آلوده به قارچ بیمارگر در بازه­ های زمانی ۴۸ و ۷۲ ساعت کاهش یافت و به همان نسبت زمان دستیابی افزایش پیدا کرد. این نتایج بیانگر تاثیر قارچ بیمارگر حشرات بر واکنش­ های رفتاری سن شکارگر O. niger می ­باشد.

کنترل بیولوژیک, جستجوگری, زمان دستیابی, تراکم, نرخ حمله