خدیجه مداحی
احد صحراگرد
رضا حسینی

پرورش انبوه و استفاده از شکارگرها در برنامه های کنترل آفات، مستلزم آگاهی از مناسب­ ترین طعمه برای تغذیه آن­ هاست. ترجیح لاروهای چهار روزه پشه شکارگرAphidoletes aphidomyza Rondani، نسبت به پوره ­های سن سوم شته ­های جالیز  Aphis gossypii Goeze، اقاقیاAphis craccivora Koch  و مومی کلم Linnaeus  Brevicoryne brassicae در تراکم یکسان، در شرایط آزمایشگاه (دمای۱ ± ۲۲ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۵ ± ۷۰ درصد، با دوره نوری ۱۶ : ۸ روشنایی به تاریکی) بررسی شد. نتایج نشان داد که ترجیح لاروهای این پشه نسبت به شته مومی کلم بیش­تر (بیش از ۴۰ درصد) از شته ­های جالیز و اقاقیا است (P <۰.۰۰۰۱) . شاخص آلفای منلی (α) به­ ترتیب برای شته مومی کلم، جالیز و اقاقیا ۴۹۸/۰، ۳۳۰/۰ و ۱۶۸/۰ به­ دست آمد. در این بررسی مشخص شد که لارو پشه فوق نقش موثرتری را در کنترل شته مومی کلم نسبت به شته­ های جالیز و اقاقیا ایفا می­ کند.

دشمنان طبیعی, ترجیح طعمه, شته مومی کلم, پشه Aphidoletes aphidimyza