وحید حیدری - گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
شایسته جهانشاهی - کارشناس ارشد شهرداری تهران و دانش آموخته دکترای صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابعطبیعی، دانشگاه تهران
مرتضی فامیل فرنیا - دانشکده شیمی، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران
علیرضا شاکری - استاد دانشکده شیمی دانشگاه تهرا ن

مواد چوب پلاستیک که معمولا حاوی بیشتر از ۵۰ درصد مواد لیگنوسلولزی می باشند به همراه ترمو پلاستیک هاییمانند پلی اتیلن و دیگر افزودنی ها تهیه می شوند. از آنجایی که از محصولات فوق در صنایع خودروسازی و ساختمانیاستفاده می شود سعی بر آن است که به کمک مواد نانو و تاخیر انداز شعله، خواص آتش پذیری اصلاح شود. بدین منظوردر این طرح بررسی خواص آت شپذیری و مکانیکی چوب پلاستیک با استفاده از نانو ذرات منیزیم هیدروکسید و نانورس انجام شد. ترکیب های مختلفی از نانو کامپوزیت به روش اختلاط مذاب تهیه شد. مرفولوژی و اندازه ذرات نانو منیزیمهیدروکسید سنتز شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM بررسی گردید. خواص مکانیکی نانو کامپوزیت ها بادستگاه آزمون Tensile ، آزمون آتش گیری به روش شاخص حدی اکسیژن LOI ، بررسی شد. نتایج نشان داد کهافزودن نانورس باعث افزایش خواص مکانیکی می شود، بطور یکه استحکام کششی از ۱۱/۰۸ به مقدار ۱۵/۸۹ مگاپاسکال افزایش یافت. همچنین مخلوط نانو ذرات منیزیم هیدروکسید و نانو ر س سبب افزایش LOI شد به طوری که شاخصحدی اکسیژن از ۱۸/۲ به مقدار ۳۰/۴ افزایش یافته است. بهترین نمونه برای به تاخیر انداختن شعله، نمونه حاوی ۴ % نانو رس و ۴ % نانو هیدروکسید منیزیم پیشنهاد شد.

چوب پلاستیک، نانو کامپوزیت، نانو منیزیم هیدروکسید، نانو رس، شاخص حدی اکسیژن