مهدی دریانی - دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده معماری و شهرسازی
سید مجید مفیدی - دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده معماری و شهرسازی

استفاده از مصالحی که کمترین آسیب را به محیط اطراف می رسانند و در عین حال از ایمنی مناسبی برخوردارند، بسیار حائز اهمیت می باشد. چوب یکی از مصالحی است که استفاده از آن به جهت آن که آسیب کمتری نسبت به مصالح دیگر ساختمانی بر محیط زیست متصاعد می شود. در CO می گذارد توصیه می شود، بطوریکه برای تجدید استفاده ی چوب و تبدیل آن در چرخه ی طبیعت کمترین مقدار 2 حِرف مرتبط با ساختمان، طراحی سازه های چوبی از مباحث مهم و قابل توجه در کشورهای توسعه یافته است ، این گونه سازه ها در مواقع بحرانی مانند زلزله ، کمترین معضلات اقتصادی و تلفات جانی را موجب می شوند. ساختمانهای روستایی که از مصالح خشتی و گلی و یا سنگ لاشه و ملات گل و سقف های سنگین ساخته شده اند، در مقابل زلزله رفتار مناسبی از خود نشان نداده و سبب تلفات جانی ومالی فراوانی می شوند. همچنین تعداد زیادی از ساختمان های اسکلت فلزی و بتن آرمه به علت ضعف در اتصالات، کیفیت بد بتن و اجرای ناصحیح، ویران شده و تلفات زیادی بر جای گذاشته اند. مقاله ی حاضر به بررسی و به کارگیری چوب جهت سازه و مصالح خواهد پرداخت و جزئیات مناسب آن را برای نمونه های اقالیم ایران در جهان، ارائه خواهد داد، و چگونگی مقاوم سازی سازه های چوبی با کمترین آلودگی در محیط زیست را مطرح خواهد نمود. از بیش از بیست سال پیش، علاقه ی رو به رشد سازندگان و معماران برای سازه های چوبی، به تولید یک طیف وسیعی از مصالح ساختمانی چوبی منتج شد که شامل الوارهای گرد، تخته های چند لایه و پانل ها، نوارها و فیبرهای چوبی می باشند. در کشورهایی که بسیاری از گونه های چوب های ساختمانی با کیفیت پایین وجود دارد، در کارهای ساختمانی ، چوب به صورت پانل های چند لایه و چسبانده شده به عنوان اعضای سازه ای استفاده می گردند.

سازه، محیط زیست، مصالح، چوب، زلزله