مرضیه اتحادپور - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی د
محمدرضا فتاحی مقدم - دانشیار گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ذبیح اله زمانی - دانشیار گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و مشخص نمودن روابط ژنتیکی بین ژنوتیپهای آلوی ایران (رامسر، کرج و مشهد ) و ژنوتیپ - های تجاری موجود در مرکز تحقیقات گروه علوم باغبانی دانشگاه تهران و همچنین نمونه میروبالان از 8 نشانگر ریزماهواره استفاده شد. این نشانگرها تعداد 68 آلل در ژنوتیپهای مورد بررسی تولید کردند . مکان های ریزماهواره UDA-005 و UDP98410 با 12 آلل بیشترین و مکان ریزماهواره CPSCT026 با 4 آلل کمترین تعداد آلل را تولید کردند . میانگین هتروزیگوتی مورد انتظار در بین مکانها 0/73 بود که از 0/58 در ASSR71 تا 0/86 در مکان ریزماهواره UDA-005 متفاوت بود. میانگین هتروزیگوتی مشاهده شده 0/49 بود که از 0/34 در UDP98410 تا 0/71 در مکان ASSR72 متغیر بود. برای گروهبندی نمونهها از روش تجزیه خوشهای بر اساس ضریب تشابه SMC استفاده گردیده و دندروگرام روش تجزیه خوشهای UPGMA رسم گردید. گروهبندی ژنوتیپها با مناطق جغرافیایی مطابقت نداشت به طوریکه آلوهای مناطق متفاوت در گروههای ژنتیکی مجاور هم قرار گرفتند. کمترین تشابه ژنتیکی (0/506) و بیشترین آن (0/92) و متوسط نشابه بین کل ژنوتیپ ها 0/77 بود که با متوسط تشابه گزارشات قبلی در ژنوتیپهای مشابه با استفاده از نشانگر RAPD (0/71) مطابقت نشان داد.

تنوع ژنتیکی، آلوچه، پایه، میروبالان