حسین رستمی احمدوندی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه رازی
کیانوش چقامیرزا - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی
دانیال کهریزی - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی

در این تحقیق تنوع ژنتیکی بر اساس نشانگر ISSR روی 40 تودهی زیره سبز بومی ایران بعلاوه ی دو توده از کشورهای سوریه و افغانستان مورد بررسی قرار گرفت. از مجموع 10 آغازگر مورد استفاده، همهی این آغازگرها باند های چند شکل تولید کردند بهطوریکه از مجموع 88 باند تولید شده در حدود 51 باند (57/95%) چند شکل بودند. بیشترین تعداد باند چند شکل ایجاد شده مربوط به آغازگر UBC827 با درصد چندشکلی برابر 0/90 و کمترین درصد چندشکلی مربوط به آغازگر B با درصد چندشکلی برابر با 12/5% بود. بر اساس تجزیه کلاستر و تجزیه به مولفههای اصلی با استفاده از ضریب تشابه ژنتیکی جاکارد ژنوتیپها را به سه گروه متمایز تقسیم شدند. بیشترین تشابه ژنتیکی بین تود ههای 31 و 37 ، و کمترین شباهت ژنتیکی بین تودههای 22 و 3 مشاهده شد.

نشانگر ISSR ، زیره سبز ، تنوع ژنتیکی، تجزیه کلاستر، تجزیه به مختصات اصلی