زهره حبیبی - گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید بهشتی
زهیر محمد حسن - گروه ایمنی شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
شکوفه نوری - گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه بهشتی
ولی اله مظفری - گروه گیاه شناسی،گروه تحقیقات جنگل ها و مراتع
مریم -مهدی یوسفی-محمدی - گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید بهشتی
لیلا حسنی - گروه بیوفیزیک، دانشگاه زنجان

مقدمه و هدف: بررسی میان­کنش سالویژنین با DNA به­منظور شناسایی ساختار مولکولی آثار ضد سرطانی سالویژنین مواد و روش­ها: سالویژنین از Tanacetum canescens وDNA از تیموس گوساله جدا و خالص­سازی­شد؛ سپس میان­کنش سالویژنین با DNA در بافر تریس M۰۵/۰، PH برابر۴/۷ و دمای C°۲۵ با روش­های مختلف مطالعه­شد. نتایج: طیف­های جذبی  DNAدر حضور غلظت­های مختلف هریک از لیگاندهای بالا نشان­داد که  DNAبا سالویژنین میان­کنش­می­کند و با تشکیل کمپلکس، جذب در طول موج nm ۲۶۰افزایش­می­یابد. تغییرات جذب DNA بر اثر لیگاند نشان­دهنده تغییرات ساختاری در آن است؛ همچنین با کمک داده­های به­دست­آمده از کاهش نشر کمپلکس DNA با اتیدیوم برماید توسط لیگاند بالا و آنالیز اسکاچارد، مشخص شد که ساختار کاهش نشر از طریق مهار غیر­رقابتی است؛ یعنی اتصال سالویژنین به DNA با مکانیزم غیرفروروندگی و به­احتمال از طریق اتصال به شیار کوچک صورت­می­گیرد.نتیجه گیری:نتیجه میگیریم که سالویژنین که بعنوان یک داروی ضد سرطان شناخته شده است یکی از مکانیسمهای عمل آن برهمکنش با DNA است.

سالویژنین, DNA, میان کنش