جعفر عبادی - دانشیار دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
ناصر الهی - دانشیار دانشکده اقتصاد، دانشگاه مفید، قم، ایران.
سید ضیاءالدین کیاالحسینی - استادیار دانشکده اقتصاد، دانشگاه مفید، قم، ایران.
احسان برین - دکتری اقتصاد، دانشکده اقتصاد، دانشگاه مفید، قم، ایران.

رایج ترین نظام انتخاباتی در دموکراسی های دنیا، نظام مبتنی بر قاعده اکثریت و «هر شهروند یک رای» است که در آن حق رای تمامی افراد برابر بوده و هر فرد تنها یک حق رای دارد؛ اما سابقه نظریات اقتصاد سیاسی رای دهی نشان داده کارایی این نظام در افشای ترجیحات رای دهندگان حداکثری نیست؛ ازاین رو در طول بیش از دو قرن اخیر کوشش شده نظریه های متعددی برای رفع این نقیصه معرفی شوند. از متاخرترین این نظریات می توان به دو نظریه «دموکراسی روان» و «مکانیسم رای دهی درجه دو» اشاره کرد. در این دو نظریه به ترتیب و به طور جداگانه امکان تفویض رای و امکان خرید رای مطرح شده است. در این مقاله کوشش شده توسعه و دستاورد علمی جدیدی در قالب نظریه «مکانیسم رای دهی درجه دو تعدیل شده» ارائه شود که حاصل آن طراحی مکانیسمی است که تلفیقی از دو نظریه مورد اشاره محسوب می شود.

رای دهی درجه دو, دموکراسی روان, انتخابات, طراحی مکانیسم, خرید رای, شهرت