میثم ایزدی - پژوهشگاه هوافضا، تهران، ایران
رضا خاکی - دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهران، ایران
سید آرش شمس طالقانی - پژوهشگاه هوافضا، تهران، ایران
ارسلان قجر - پژوهشگاه هوافضا، تهران، ایران

در تحقیق حاضر، بعد از معرفی مفهوم هوشمندسازی و بررسی مدل های گوناگون نحوه انجام آن، از تیر یک سر گیردار جهت هوشمندسازی با استفاده از نرم افزار متلب استفاده شده و کد هوشمند ساز بر روی ایرفویل موردنظر اعمال شده است. بعد از فرآیند مدل سازی، در هر دو حالت دوبعدی و سه بعدی، و در زوایای فلپ متفاوت(۰ الی ۱۰ درجه)، فرآیند شبکه بندی با استفاده از روش جبری H-grid در نرم افزار گمبیت انجام شد. جریان از نوع دائم، متلاطم، بی در رو، و تراکم ناپذیر فرض شده است و الگوریتم حل معادلات فشار مبنا انتخاب شده است. دلیل مطالعه سه بعدی در این تحقیق، ایجاد شرایط شبیه سازی دقیق تر و لحاظ نمودن اثرات سه بعدی می باشد. علاوه براین به دلیل نحوه خاص اتصال بال به بدنه در قسمت ریشه، مدل سازی بال به طور جداگانه، پیچیدگی های زیادی را تحمیل می کند. هم چنین مدل آشفتگی نیز k-ε در نظر گرفته شده است. در این تحقیق بررسی عملکرد فلپ هوشمند، در هر دو حالت نزدیک به زمین و شرایط آزاد صورت پذیرفته است. مقایسه نتایج و مشخصه های آیرودینامیکی بال با فلپ هوشمند و بال با فلپ معمولی در نرم افزار فلوئنت، نشان می دهد که ضریب برآ به صورت قابل ملاحظه ای(در حدود ۱۶ درصد) افزایش یافته است، اما تغییرات ضریب پسا بسیار ناچیز می باشد که در نهایت منجر به بهبود چشم گیر نسبت ضریب برآ به پسا(L/D) شده است. هم چنین بررسی گرادیان های فشار و سرعت در مقاطع مختلف، نشان می دهند که فرآیند هوشمند سازی بسیار موفق بوده و در مقایسه با فلپ معمولی توزیع بهتری صورت پذیرفته است.

فلپ های انعطاف پذیر, بال های هوشمند, پوسته های دگردیس, بهینه سازی آیرودینامیکی