عباس صمدی - دانشگاه بوعلی سینا، رئیس سازمان بورس منطقه ای همدان
روح الله سهرابی - دانشگاه بوعلی سینا، رئیس دانشکده بوعلی واحد رزن
مهدی سلیمان آبادی - مدیریت صنعتی، مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی
محمدرضا سلیمان شرفی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر

اتحاد استراتژیک واکنشی استراتژیک به تغییرات سریع محیط از قبیل تشدید رقابت، شتاب پیشرفت فن آوری، گسترش سرمایه­ گذاری های مورد نیاز، و جهانی شدن بازارها است]۱[. با توجه به شرایط امروز کشور ما علاوه بر فاکتورهای بیان شده عامل تحریم ها، ضعف توان رقابتی شرکت های داخلی، احتمال پیوستن به بازار تجارت جهانی و بسیاری ضرورت های دیگر اتحادهای استراتژیک باید مورد اهمیت و توجه فراوان قرار گیرند. تلاش ما در این مقاله بررسی امکان تشکیل انواع اتحادهای استراتژیک در خوشه های صنعتی کشور است. برای این منظور با بهره گیری از چندین مدل معتبر اقدام به مدل سازی شده است مدلی که در آن ۱۰ زمینه شاخص در حوزه تجارت انتخاب و سپس به سه دسته طبقه بندی شده و ارزش هر کدام از زمینه ها و هر کدام از دسته ها مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. ابزار اصلی سنجش در این مطالعه پرسشنامه و مورد مطالعاتی آن خوشه صنعتی مبل و منبت ملایر بوده است. نتایج تحقیقات ما نشان داد که در ابتدا می توان گفت تمایل، علاقه و امکان شکل گیری اتحادهای استراتژیک در این خوشه صنعتی وجود دارد و سایر نتایج حاکی از آن بود که در حوزه­ های بازاریابی و زنجیره تامین (افقی و عمودی) اتحادهای استراتژیک از اهمیت بالایی برای سازمان ها برخوردار است، در کل از مجموع ده زمینه منتخب امکان پذیری شش زمینه تایید و امکان پذیری چهار زمینه رد شد.

اتحاد استراتژیک, اتحاد افقی, اتحادهای عمودی به پایین و بالا, خوشه صنعتی