طراحی مدل ارتقاء سرمایه اجتماعی در سازمان های اثرگذار دولتی با تاکید بر دوران کرونا (نمونه پژوهی: سازمان تامین اجتماعی استان مازندران)

دراین مقاله مساعی نویسندگان طراحی مدل ارتقاء سرمایه اجتماعی سازمان تامین اجتماعی استان مازندران در دوران شیوع کرونا می باشد. روش تحقیق ازنوع آمیخته اکتشافی (کیفی –کمی) است. جامعه آماری در بخش کیفی ۳۰ نفر از اساتید دانشگاهی و نخبگان اجرایی رشته مدیریت ودربخش کمی ۱۵۰ نفر ازنخبگان حوزه تامین اجتماعی بوده است. دربخش کیفی بااستفاده ازروش گلوله برفی تارسیدن به اشباع نظری با۱۶خبره، مصاحبه عمیق انجام ودربخش کمی، برای سنجش مدل، پرسشنامه محقق ساخته ای با روش نمونه گیری خوشه ای نسبی دربین ۹۰ نفرازنمونه ها توزیع گردید. روایی پرسشنامه باروش صوری- محتوایی و پایایی آن باروش آلفای کرونباخ مورد تائید قرارگرفت.داده ها باروش تحلیل عاملی اکتشافی و تائیدی بانرم افزارهای SPSS و AMOS تحلیل گردید. نتایج بخش کیفی حاکی ازآن بوده که مدل ارتقاء سرمایه اجتماعی سازمان تامین اجتماعی استان مازندران در دوران شیوع کرونا دارای ۱۸ بعدبه شرح ذیل می باشد. متغیرهای علی ( شفافیت سازمانی، شایستگی، حمایت دولتی و انسجام اجتماعی) متغیرهای زمینه ای(طرح های نوآورانه، توسعه وحفظ رابطه با مراجعه کنندگان، مهارت ومدیریت سازمان)، متغیرهای مداخله ای(تنظیم وحفظ سیاست جهت عبور از محدودیت ها، مدیریت بهینه بحران، نیروی انسانی کارآمد وتوسعه روند خدمات رسانی)، متغیرهای راهبردی(شناخت تهدیدات و چالش ها، راهبردهای های نوآورانه، شناخت و تامین منابع مالی)وپیامد(افزایش سرمایه گذاری ها، تشدید تعامل اجتماعی، تعمیق رضایت اجتماعی، توسعه همه جانبه سازمان).نتایج بخش کمی نشان دادتمامی ابعاد مدل راهبری پژوهش موردتائیدواقع شدند.