هانیه علی محمدی زاده - کارشناس ارشد مهندسی برق-دانشکده مهندسی- دانشگاه آزاد اسلامی- رفسنجان- ایران
روح الامین زینلی داورانی - استادیار-دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر- دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته- کرمان- ایران
مهدی شفیعی - استادیار، گروه مهندسی برق، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران.

بکارگیری پنل های فتوولتاییک در شبکه های برق سراسر دنیا رو به گسترش می باشد. در صورتیکه این پنل ها مجهز به ردیاب خورشیدی باشند، در هر ساعت بیشترین میزان توان ممکن را تولید می کنند. اما از آنجا که استفاده از این ردیاب ها هزینه های سرمایه گذاری و تعمیرات را افزایش می دهد، بسیاری از این پنل ها بدون استفاده از ردیاب نصب می شوند. پنلهای ثابت عموما به نحوی نصب می شوند که حداکثر توان تولیدی سالیانه فراهم گردد. با توجه به افزایش شدید بار در ساعات پیک روز لازم است امکان افزایش مشارکت نیروگاه های خورشیدی پنل ثابت در تامین بار پیک روز مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور طراحی نیروگاه خورشیدی در دو سناریو مورد بررسی قرار گرفته است. در سناریو اول نحوه نصب پنلهای خورشیدی بر مبنای افزایش توان تولیدی سالیانه و در سناریو دوم نحوه نصب پنلهای خورشیدی بر مبنای افزایش توان تولیدی در ساعات پیک روز (چهار ساعت پرباری در روز) صورت گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که رویکرد دوم اگر چه منجر به کاهش مجموع تولید انرژی سالیانه توسط پنل های فتوولتاییک شده است اما علاوه بر افزایش مشارکت نیروگاه های خورشیدی در تامین بار پیک روز، کاهش بیشتری در میزان تلفات سالیانه نیز صورت گرفته است.

پنل فتوولتاییک, زاویه نصب, پروفیل ولتاژ, تلفات توان, پیک بار شبکه