علیرضا سبحانی - دانشجوی دکتری فلسفه علم، دانشگاه صنعتی شریف
مهدی گلشنی - استاد فیزیک، دانشگاه صنعتی شریف

کیهان شناسی در آغاز کار خود پایه مشترک فلسفه، دین، و علم بوده است. در فرهنگ اسلامی، کیهان شناسی یا بر محوریت خلق از عدم (دیدگاه متکلمین) استوار شده بوده، یا مبتنی بر جهانی قدیم بوده است (دیدگاه فلاسفه)، و از مسئله چندجهانی غالبا ذکری به میان نیامده است. در اوایل دهه ۱۹۷۰، پس از ارائه آن چه «اصل انسان محوری» نامیده می شود، ایده چندجهانی وارد حوزه کیهان شناسی شد. در میان متفکران مسلمان متقدم دو نگرش، درباره خلق عالم، وجود داشت؛ متکلمین معتقد به حدوث زمانی، و فلاسفه غالبا معتقد به قدم زمانی بودند. در خصوص یگانه بودن یا چندگانه بودن جهان خلق شده، دیدگاه های متفاوتی بین دانشمندان، فلاسفه، و علمای دینی مسلمان وجود داشته است. ما در این جا دیدگاه های متفاوت برخی از متفکران مشهور مسلمان را، در مورد تعدد جهان ها بیان می کنیم. .

جهان, چندجهانی, قدم, حدوث, فیض (صدور), جهان های ممکن