مرضیه جهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانییک بیوسیستم، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان ملاثانی ایران
مهدی سعادت فرد - عضوهیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان ملاثانی ایران
رسول معمار - عضوهیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان ملاثانی ایران
روح اله فرهادی - عضوهیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان ملاثانی ایران

میگو یکی از مهم ترین غذاهای دریایی تجاری در جهان است. رطوبت بالای میگو همراه با محتوای پروتئین بالا، ان را مستعد تخریب سریع می کند. این محصول در مدت کوتاهی پس از صید، فساد را آغاز می کند، بنابراین نیاز به فرآوری سریع تری دارد. فرآوری راه های متفاوتی دارد که یکی از این راه ها خشک کردن است. خشک کردن به فرآیندی اطلاق می شود که شامل انتقال همزمان گرما و جرم در داخل ماده و بین سطح ماده و محیط اطراف است. خشک کردن یکی از بهترین انتخاب ها برای حفظ طیف وسیعی از محصولات غذایی به ویژه میگواست. خشک کردن منجر به از دست دادن رطوبت می شود، بنابراین از رشدمیکروبی جلوگیری می کند، واکنش های شیمیایی آنزیمی را کاهش می دهد که سلامت و کیفیت گوشت میگو. را در برابر فساد حفظ می کند مهم ترین هدف رطوبت گیری محصولات غذایی افزایش مدت زمان ذخیره و انبارمانی محصول می باشد. از جمله روش های خشک کردن، استفاده از روش ترکیبی انتقال حرارت مادون قرمز - جریان هوای گرم می باشد که به دلیل فرآیند انتقال حرارت تشعشی آن، محصول خشک شده از نظر کیفیت در سطح بالاتری قرار دارد.

میگو،خشک کن، مادون قرمز، هوای گرم