فاطمه زواری - پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
نوازالله صاحبانی - پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
حسن رضا اعتباریان - پردیس ابوریحان دانشگاه تهران

در این پژوهش چهار جدایه Trichoderma virens  از نظر میزان فعالیت آنزیمی بتا ۱و۳ گلوکانازی و همچنین کنترل کنندگی بیماری بوته میری خیار  (Phytophthora drechsleri) در شرایط گلخانه و آزمایشگاه بررسی شدند. . برای بررسی فعالیت آنتاگونیستی جدایه­های فوق، آزمایش­های گوناگونی به کمک روش متقابل و آزمون اثر مواد فرار انجام گرفت.  همچنین اثر pH (۳، ۵، ۷، ۸ و ۹) و دما (۵، ۱۵، ۲۰، ۲۵، ۳۰ و ۴۰ درجه سانتی­گراد)  روی رشد جدایه­های تریکودرما بررسی شد. میزان رشد پرگنه­ای جدایه­های فوق در محیط کشت آب آگار دارای کربوکسی متیل سلولز(CMC)  نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و  دیده شد که میان میزان رشد پرگنه­ای جدایه­ها و میزان فعالیت بتا۱و۳ گلوکانازی مترشحه از آن­ها ارتباط مستقیمی وجود دارد. بطور کلی نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که گونه T. virens ۳۰۴ و T. virens ۴۱۴.۸ در کنترل بیولوژیکP. drechsleri  تواناتر از دیگر جدایه­ها بوده. همچنین نتایج همبستگی میان درصد کنترل کنندگی و میزان فعالیت بتا ۱و۳ گلوکانازی مثبت ارزیابی شد، در نتیجه میان این دو شاخص رابطه مستقیمی وجود دارد.

آنزیم بتا ۱و۳ گلوکاناز, بوته میری خیار, کنترل بیولوژیک, همبستگی, Phytophthora drechsleri