آرش ضیاءآبادی

انسان دربرخورد با موضوع ایجاد فضاهای زیستی یا هر گونه سرپناه، اجزا تشکیل دهنده آن فضا از جنبه های مختلف حائز اهمیت بوده ودر عین متاثر بودن از خصوصیات مصالح مصرفی ، آنها را با آرایش و نظم خاصی )فرم( بکار گمارده که ازیک جهت مفاهیم حسی متفاوتی را بیان و معرفی می نمایند و از طرفی دیگر این اجزا بکمک عناصر و مصالح متشکله خود، با انتقال و تحمل نیرو های وارده بر کل سازه، ایستایی آن را تامین می کنند. بطوریکه تلفیق این دو عملکرد متفاوت را در معماری سنتی وآثار موجود گذشتگانمان به بهترین روشهای ممکن می توان مشاهده نمود،که این موضوع نشات گرفته از فرهنگ خود بسندگی آنها بوده و براساس همین دیدگاه توانسته بودند برای محدودیت ها ومشکلات اجرایی خود راهکارهای بسیار منطقیی را برگزینند. که باتغییراتی در فرم، امکان استفاده از همان مصالح ضعیف موجود رابرای آنها میسر نموده بود. که حتی بعضی از آنهارا در معماری پیشرفته ومنطبق بر اصول ریاضی امروز در مقیاس ومصالحی متفاوت آن دوران می توان یافت. لذا در این مقاله با بررسی و مطالعه اجمالی : -1 خاستگاه پوشش های قوسی -2 مسجد جامع اصفهان،نمونه ای کامل -3 خاستگاه وسیر تحول وتکامل کاربندی (راهکاری متمایز) -4 بررسی و تحلیل کلیات رفتار سازه ای پوشش های قوسی -5 جایگاه راهکارهای سنتی درسیستمهای مدرن و پیشرفته امروز به توصیفی هر چند مختصر و مقدماتی از موضوعات فوق می پردازیم. باشد که بیاری خداوند متعال بدین وسیله بستری برای تبادل نظر و زمینه تحقیقی وسیع برای یکایکمان ایجاد گردد تا به پشتوانه شناخت دقیق این چنین معماری سنتی غنی ، جایگاه شخصیت حرفه ای خود را در جهان شاخص تر نماییم.

کاربندی- تبرهای قوسی – تیرهای مورب متقاطع–گنبد )پوسته( - فضاکار