مجید منصفی راد - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر ، ایران
علی دادمهر - مدرس گروه حقوق و علوم قضایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز،ایران

فرزندخواندگی یکی از نهادهای حقوقی است که به موجب آن رابطه حقوقی بین زوجین سرپرست یا سرپرست منحصر با فرزندخواندهایجاد میشود. این موضوع سابقه نسبتا طولانی در تاریخ زندگی بشر دارد. در ایران قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست در سال۱۳۵۳ تصویب شد و در سال ۱۳۹۲ با عنوان قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست اصلاح و قانون سابقلغو شد. در این پژوهش که به صورت توصیفی تحلیلی می باشد به موضوع حقوق کودکان و نوجوانان بی سرپرست و آسیب هایاجتماعی آن می پردازیم. در نتیجه با توجه به مباحث مطرح شده در این پژوهش بایستی قانونگذار سیاستی یکسان و همگون را درمورد کودکان بی سرپرست در پیش گیرد.

کودکان بی سرپرست ، نوجوانان بی سرپرست ، آسیب های اجتماعی ، فرزندخواندگی