حسین نژادیان - کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش سازه دانشگاه سارویه

افزایش مقاومت ساختمان و کنترل ارتعاش سازه های مهندسی، تحت برخی از بارها همانند زلزله و باد و ... در دهه های ا خیر به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. این موضوع، در بسیاری از سازه ها مانند ساختمان های بلند، پل ها، توربین های بادی، فونداسیون های دارای ارتعاش اضافی در صنعت و حتی سازه های معمولی به منظور حفظ نمودن رفتار یک سازه در محدوده مجاز استفاده می شود. استفاده از میراگرها به عنوان وسیله ای برای مستهلک کردن انرژی ناشی از زلزله یکی از مطرح ترین روش هاست که در این میان میراگر ویسکوز طرفداران بیشتری دارد. مطالعات انجام شده در این تحقیق به منظور بررسی میزان تاثیر میراگرهای ویسکوز در کاهش آسیب پذیری سازه های بلند تحت زلزله وهم چنین انتخاب حالت بهینه در آرایش این میراگرها درسازه است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از میراگر ویسکوز برای افزایش مقاومت ساختمان می باشد. نتایج تحقیق نشان داد، ازلحاظ معماری طرح تقویت با میراگر ویسکوز برتری دارد. چون این روش تاثیری بر دسترسی های موجود ساختمان و عملکرد اجزای غیر سازه ای نخواهند داشت. ازلحاظ کاهش تغییر مکان، میراگر ویسکوز بهترین عملکرد را دارا بوده و سطح عملکرد مطلوبی را ارائه می نماید. نتایج این مطالعه بینش بسیار دقیقی در مورد استفاده از میراگر ویسکوز برای افزایش مقاومت ساختمان ارائه می دهد و می تواند برای توسعه استراتژی های موثر برای افزایش مقاومت و کاهش تاثیر رویدادهای لرزه ای بر سازه های ساخته شده استفاده شود.

مقاومت ساختمان، ویسکوز، میراگر، میراگر ویسکوز