فاطمه ناظمی - دانشگاه پیام نور تهران
علیرضا آقا یوسفی - دانشگاه پیام نور تهران
فرهاد شقاقی - دانشگاه پیام نور تهران

مقدمه: در چند سال اخیر مفهوم جدیدی در حوزه روانشناسی دین مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است، این مفهوم هوش معنوی است. بر پایه اهمیت نقش معنویت در محیطهای کاری بخصوص مشاغل حساسی که در حیطه درمان ایفای نقش می کنند. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط هوش معنوی و ویژگی های شخصیت در بین پرستاران است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی است که در سال ۹۱ - ۱۳۹۰ انجام شد. جامعه مورد مطالعه را ۳ بیمارستان نظامی و غیر نظامی شهر تهران تشکیل می دهند که از بین پرستاران شاغل در آنها ۱۰۱ نفر بطور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه هوش معنوی پکپارچه و پنج عامل بزرگ شخصیت بود. کلیه داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: رابطه هوش معنوی وابعاد برون گرایی، تجربه پذیری، وجدان گرایی و دلپذیر بودن معنی دار و مثبت بود و بین نوروزگرایی و هوش معنوی رابطه منفی وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیونی نشان داد که ۳ بعد برونگرایی، تجربه پذیری و دلپذیر بودن ۳۵ درصد از تغییرات هوش معنوی را به طور معنی داری (P

معنویت, هوش معنوی, برونگرایی, تجربه پذیری, دلپذیر بودن, نوروزگرایی, وجدان گرایی