مهدی طالب - استاد جامعه شناسی، دانشگاه تهران
محمدرضا محمدی - کارشناس ارشد توسعه روستایی، دانشگاه تهران
پیمان پوررجب میاندوآب - کارشناس ارشد توسعه روستایی، دانشگاه تهران

در مباحث توسعه روستایی و کشاورزی، یکی از راه حل های رفع مشکل مالی کشاورزان و روستاییان همانا اعطای اعتبارات خرد است. هدف اصلی این پژوهش مطالعه و بررسی تاثیرات حضور شیرپزها به مثابه اعتباردهندگان خرد در نواحی روستایی است. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش تحقیق کیفی بر مبنای نظریه بنیانی (گراندد تئوری) است. با استفاده از نمونه گیری هدفمند و تئوریک (نظری) ۲۲ نفر از تولیدکنندگان شیر به عنوان نمونه انتخاب شد. تکنیک های مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات شامل مصاحبه های نیمه ساختاریافته، مشاهده مشارکتی و غیرمشارکتی و مشاهده اسناد و مدارک موجود و یادداشت های روزانه بود. پدیده نهایی منتج از این کنش متقابل، تغییر کنش های پیوسته تولیدکنندگان به کنش گسسته و انفرادی بوده است. شرایط علی، شرایط مداخله گر، راهبردهای به کارگرفته شده، و پیامدهای این تغییر کنش بدین شرح اند. شرایط علی: کاهش هنجار عمل متعامل، بدبینی به شراکت، پول گرایی شدید، گسترش ارتباطات برون محلی، کاهش سطح اعتماد درون محلی و عدم احساس نیاز به یکدیگر به علت حضور شیرپزها؛ شرایط مداخله گر: اولویت دادن به منافع آنی و نه منافع آتی، و تحرک بالای شیرپزها؛ راهبردها: پایبندی محکم به تعهدات، پناه بردن به شیرپزها، انکار نقش خود و تایید و تاکید بر شیرپزها، احساس ناتوانی یا کم توانی؛ پیامدها: توسعه نیافتگی روستا، تشدید وابستگی، بازتولید نابرابر، تاخیر در رسیدن به خودباوری و خوداتکایی.

اعتبار, اعتبارات خرد, تغییر کنش, روستای شیشه, شیرپزها