مدینه دانشمند - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، آموزش و پرورش، آذربایجان غربی، میاندواب، ایران
کامرام مام قادری - کارشناسی ارشد علوم تربیتی، آموزش پرورش، آذربایجان غربی، بوکان، ایران
امیر اسماعیلی - کارشناسی روانشناسی، آموزش پرورش، آذربایجان غربی، بوکان، ایران
مسعود نجاری - دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه ی مداخله ای آموزش سازگاری اجتماعی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی در دانش آموزان پسر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماه ه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر بوکان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که از طریق روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس معیارهای ورود و خروج تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش مقیاس رفتار غیرمولد تحصیلی (ریمکوس، (۲۰۱۲ بود. دانش آموزان گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای و به مدت ۵ هفته متوالی (هر هفته ۲ جلسه) تحت آموزش برنامه سازگاری اجتماعی نجاری و همکاران (۱۳۹۷) قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده های آماری با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر صورت گرفت. یافته ها نشان داد که برنامهی آموزشی سازگاری اجتماعی بر کاهش رفتارهای غیرمولد تحصیلی f=۳۹/۷۵۰)، (p=۰/۰۱ معنادار بود و نتایج حاکی از ماندگاری برنامه ی آموزشی در دوره پیگیری بود .(p=۰/۰۱) بر اساس نتایج پژوهش میتوان گفت برنامه ی مداخله ای آموزش سازگاری اجتماعی روش مناسبی برای کاهش رفتارهای غیرمولد تحصیلی در دانش آموزان پسر است.

برنامه ی مداخله ای سازگاری اجتماعی، رفتارهای غیرمولد تحصیلی، دانش آموزان پسر