براتعلی خاکپور - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محسن کمانداری - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد

بافت­های تاریخی نه­تنها به­لحاظ جاذبه­های تاریخی، زیباشناختی، تداوم خاطرات جمعی و هویت­بخشی به شهرهای ما ارزشمند بوده؛ بلکه محل زندگی و کار بخش قابل توجهی از جمعیت شهرها محسوب می­شوند.  زنده­سازی این­گونه بافت­ها از طریق جذب گردشگر علاوه بر اینکه موجب درآمدزایی می­شود در احیای حیات اجتماعی این بافت­ها تاثیر بسزایی دارد. مسیرهای پیاده گردشگری، به­عنوان راهکاری کارآمد در جذب گردشگران داخلی و خارجی ضمن حفظ آثار با ارزش، منجر به ارتقای هویت تاریخی آنها شده و در ارتقای کیفیت و احیای حیات اجتماعی شهرها نیز موثرند. بافت تاریخی شهر کرمان با جاذبه­های تاریخی متعدد نمونه­ای از این فضاهای شهری می­باشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی پهنه­های مناسب جهت ایجاد مسیرهای گردشگری پیاده در بافت تاریخی کرمان می­باشد؛ بر این اساس در چارچوب روش تحقیق توصیفی- تحلیلی پس از مشخص شدن معیارهای موثر، وزن­دهی آن­ها طبق نظر کارشناسان گردشگری صورت گرفته­ است. سپس با استفاده از مدل  AHPو نرم­افزار Arc Map۱۰ لایه­های تولیدی هر معیار با توجه به وزن مشخص شده، با یکدیگر تلفیق شده که خروجی آن، نقشه پهنه­بندی چهارگانه بافت تاریخی جهت ایجاد مسیر پیاده گردشگری می­باشد. با توجه به نقشه نهایی مشخص شد که پهنه کاملا مناسب بیشتر در قسمت مرکزی بافت و این پهنه جاذبه­هایی از قبیل (بازار بزرگ، مجموعه گنجعلی­خان، مجموعه ابراهیم­خان، میدان ارگ، مسجد جامع، مسجد امام) را در خود جای داده است و نیز با فاصله گرفتن از مرکز بافت به­سمت حواشی از مطلوبیت اراضی کاسته  می­شود؛ همچنین در بین ۱۲ معیار پژوهش معیار نزدیکی به شبکه ارتباطی با وزن (۲۱۷/۰) بیشترین ارزش و معیار فاصله از پارک با وزن (۰۲۶/۰) کمترین ضریب اهمیت را  نسبت به سایر معیارها به­خود اختصاص داده­اند.

مکان یابی, مسیر پیاده, گردشگری, بافت تاریخی, شهر کرماk