محمد شاکر اردکانی - استادیار، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
محیا زارع حسین آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی-گرایش مدیریت رفتار سازمانی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران

مطالعات نشان داده است که نوآوری در سازمان ها، یکی از محرک های اصلی برای رقابت پذیری و توسعه ملی است. سازمان های امروزی برای موفقیت و رشد می بایست در جستجوی فرصت های تازه باشند. آنچه می تواند یک سازمان را به سمت این فرصت های تازه سوق دهد نوآوری می باشد. ازاین رو می توان گفت که اگر شرایط رفتارهای نوآورانه و نوآوری در سازمان برای کارکنان مهیا نباشد، هر چند کارکنان توانمند باشند یا توانمند ساخته شوند، نمی توان خلاقیت و رفتارهای خلاق گونه آن ها را ارتقاء بخشید؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر شناسایی چگونگی بروز و ارتقا رفتارهای کاری نوآورانه در سازمان از طریق واکاوی عوامل موثر بر ایجاد این گونه رفتارها است. این مطالعه با استفاده از رویکرد توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از منابع علمی و مقالات موجود در پایگاه های علمی، ضمن بررسی نظریات موجود در زمینه رفتارهای کاری نوآورانه، به تبیین روابط میان عوامل موثر و رفتارهای نوآورانه پرداخته است. درنهایت نتایج پژوهش نشان داد که عوامل موثر در چهار دسته عوامل فردی، مادی (مالی)، سازمانی و محیطی قرار می گیرند که هرکدام از طریق توسعه عواملی می توانند زمینه ساز بروز رفتارهای کاری نوآورانه در سازمان باشند.

نوآوری، رفتار نوآورانه، عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل محیطی.