علیرضا شیروانی - دانشیار گروه مدیریت، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
محسن خلیلی سامانی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، دهاقان، ایران

زنجیره تامین یکی از شاخه های مهم مدیریت عملیات است و تاثیر قابل توجهی بر محیط زیست از جمله انتشار گازهای گلخانه ای، آلودگی ها، خطرات سلامتی جامعه و غیره دارد. سازمان ها در حال حاضر در تلاش هستند تا با ادغام نگرانی های زیست محیطی در عملیات زنجیره تامین خود، اثرات زیست محیطی را به حداقل برسانند. ادغام نگرانی های زیست محیطی در شیوه های مدیریت زنجیره تامین به عنوان "مدیریت زنجیره تامین سبز" نامیده می شود. مدیریت زنجیره تامین سبز با بهبود آگاهی زیست محیطی توجه گسترده ای از دانشگاه ها و متخصصان را به خود جلب کرده است. زنجیره تامین سبز مفهومی است که روز به روز به دلیل تعهد آن به پایداری برای سازمان ها محبوبیت بیشتری پیدا می کند. آگاهی زیست محیطی در حال ظهور عموم و همچنین اجرای مقررات دولتی، سازمان ها را مجبور می کند تا از شیوه های زیست محیطی شرکتی مانند مدیریت زنجیره تامین سبز و نوآوری سبز استفاده کنند. ساختن پلی بین مدیریت زنجیره تامین سبز و مدیریت منابع انسانی سبز از این نظر اهمیت دارد که مدیریت منابع انسانی سبز برای سبز بودن موثر سازمان ها ضروری بوده و مدیریت زنجیره تامین سبز نیز بخشی از مفهوم مدیریت زنجیره تامین پایدار است که در زمانی که سازمان ها به دنبال پایداری هستند بسیار مهم می-باشد. مدیریت زنجیره تامین سبز (از نظر زیست محیطی پایدار) موضوع مهمی برای سازمان ها است. در یک جمع بندی کلی می توان گفت که مدیریت منابع انسانی سبز، شامل استفاده از سیاست های مدیریت منابع انسانی برای استفاده بهتر و بیشتر از منابع سازگار با محیط زیست در سازمان و ارتقای فعالیت های دوست دارانه زیست محیطی است و هدف آن توسعه فرهنگ زیست محیطی سازمان است.

مدیریت منابع انسانی سبز، مدیریت زنجیره تامین سبز، عملکرد پایدار، محیط زیست.